Czytanie Anny Kareniny i moje późniejsze przemyślenia

Szczęśliwe rodziny są do siebie podobne; każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój własny sposób.

Lew Tołstojpoczątek Anna Karenina

Jedną z moich największych pasji jest czytanie. Odkąd zrezygnowałem z praktyki lekarskiej, mój grafik jest bardziej elastyczny i mogę przeznaczyć na to więcej czasu. Uwielbiam trzymać w ręku prawdziwą książkę, ale internet i e-booki są cudowne i mogę bardziej produktywnie wykorzystać swój czas. W Chapel Hill mieszkamy w otoczeniu lasu i kiedy pada deszcz, siedzenie przed dużym oknem i czytanie to wielka przyjemność.

Chciałem przeczytać Anna Karenina odkąd byłem w liceum. Słyszałem jednak wiele historii o tym, jak długa i nudna była ta książka. Wciąż pamiętam, jak próbowałem przeczytać Odszedł z wiatrem, i rzuciłem po kilku stronach. Nie mogłem tego znieść. Ale teraz nadszedł czas, aby powrócić do mojego pierwotnego projektu i dostałem powieść Tołstoja na mojego Kindle'a.

Potem trafiłem na książkę Pedera Zane'a, napisaną w 2007 roku. Zapytał on 125 najwybitniejszych współczesnych pisarzy, od Normana Mailera po Margaret Drabble, o ich ulubione książki wszech czasów. Bez wchodzenia w szczegóły, Anna Karenina znalazł się na szczycie. To tylko zwiększyło moje zainteresowanie.

Anna Karenina została napisana w ratach od 1873 do 1877 roku. Przeczytałem angielskie tłumaczenie Constance Garnett z 1901 roku i był to dla mnie projekt. Jej angielski miał ponad 100 lat. Niektóre słowa nie były już dziś używane, niektóre miały inne znaczenie, a składnia często była przestarzała. Często korzystałem ze słownika i pomocy Bonnie. Ponadto mieliśmy do czynienia z długimi rosyjskimi nazwiskami, z imionami, patronimikami i nazwiskami rodzinnymi transkrybowanymi fonetycznie. Ponadto były one używane w szczególny sposób w różnych kontekstach społecznych wraz z ich tytułami genealogicznymi. Ponieważ znam rosyjski, łatwiej było mi śledzić fabułę, ale rozumiem, jak może to być mylące dla przeciętnego czytelnika.

Chciałbym móc przeczytać tę książkę podczas pobytu w Rosji. Czytałem Jamesa Michenera Polska, dobrze znając ten kraj. Przeczytałem jego Hawaje podczas wakacji na Maui. Czytałem książki o Włoszech podczas wakacji w tym kraju. To dodaje dodatkową warstwę do zrozumienia i postrzegania intencji autora. Wydaje się, że znajdujemy się w samym środku akcji. Zupełnie jak podczas czytania upiornej, tajemniczej powieści w burzową, grzmiącą noc.

Byłem zaskoczony i zdumiony tym, jak złożona była ta historia. Wielowarstwowe relacje osobiste, szczegółowy opis życia codziennego w Rosji i innych krajach prawie półtora wieku temu, skomplikowane interakcje społeczne, problemy międzynarodowe, w tym udział w wojnie między Serbami i Turkami, specyficzna pozycja kobiet w społeczeństwie, kwestie pańszczyzny i tak dalej, i tak dalej. Przedstawiono kobiety udające się jako pielęgniarki, by służyć na polu bitwy, ruch zainicjowany przez Florence Nightingale. Wpleciono nawet nawrócenie osoby niewierzącej na chrześcijaństwo.

Istnieje 11 różnych angielskich tłumaczeń, 16 filmów nakręconych na podstawie tej książki. Monumentalne dzieło i kopalnia pomysłów.

W kolejnych wpisach przedstawię tylko kilka z nich.

Powiązane artykuły

• Recenzja klasyki: Anna Karenina Lwa Tołstoja (theroamingreader.wordpress.com)
• Świetne znalezisko: Anna Karenina By: Lew Tołstoj (leajurock.wordpress.com)
• Anna Karenina..... (penfans.wordpress.com)
• Podejmij wyzwanie Anny Kareniny (thepenguinblog.typepad.com)