Jak być sprawnym w wieku 80 lat

Kiedy myślę o wysportowanej osobie w wieku 80 lat, nie widzę muskularnego starca z idealną białą brodą, pokazującego bicepsy i sześciopak, szczycącego się 5 procentami tkanki tłuszczowej. Nie, ci ludzie to często szczury na siłowni, korzystające ze wszystkich środków farmakologicznych, aby osiągnąć wygląd, który dla wielu wciąż jest obiektem zazdrości.

Aby być sprawnym, trzeba być zdrowym fizycznie, emocjonalnie i społecznie. Przyjrzyjmy się moim koncepcjom sprawności fizycznej.

Po osiemdziesiątce nie chcę już wyciskać ciężarów na ławce. Chcę podnieść z ziemi mojego 4-letniego wnuka.

Nie chcę być w stanie przebiec 5 km. Na plaży chcę wbiec do oceanu i wyciągnąć go z prądu.

Mam nadzieję, że będę mógł usiąść na podłodze i bawić się z nim zabawkowymi ciężarówkami. A potem wstać o własnych siłach.

Chcę być w stanie tolerować wzloty i upadki życia i żyć swoim życiem z minimalnym dramatem. I ze stoickim spokojem akceptować trudne chwile, które wiem, że nadejdą.

Mam nadzieję, że spotkam się z przyjaciółmi 1-2 rano na kawę i będę w stanie prowadzić sensowną rozmowę. Bez poruszania bolesnych tematów polityki i religii.

W końcu nadal robię poranną kawę dla mojej żony, aby mogła obudzić się przy jej orzeźwiającym zapachu.

Chcę żyć tak długo, jak to możliwe, kładąc się spać każdej nocy ze świadomością, że następnego dnia mam coś ekscytującego do zrobienia, nie potrzebując dużej pomocy przy ubieraniu się i wciąż mogąc pomagać innym.

To jest mój pomysł na fitness.

To są moje cele. Na wiele z nich, ale nie na wszystkie, wpłynęła książka Petera Attii PrzetrwaćKsiążka, która powinna być obowiązkową lekturą na studiach. Jest jak instrukcja obsługi życia, które dali nam rodzice.

Więcej już wkrótce.